Argentine Tango: 

Συναρπαστικό, αισθησιακό, παθιασμένο, έτοιμο να προσφέρει συναισθήματα: Ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψει κανείς το Αργεντίνικο τάνγκο. Έχοντας τις ρίζες του στα προάστια του Buenos Aires και στο Montevideo της Παραγουάης στα τέλη του 19ου αιώνα. Ξεκίνησε σαν πένθιμος χορός μεταξύ ανδρών και τώρα αποτελεί ένα ποικιλόμορφο μείγμα από μουσική Αφρικανική από την εποχή της σκλαβιάς, και από κλασική Ευρωπαϊκή μουσική συμπεριλαμβανομένου πόλκας, όπερας, βαλς και παραδοσιακής μουσικής. Στην αυγή του 20ου αιώνα εξαπλώθηκε με γρήγορο ρυθμό διεθνώς, ως αποτέλεσμα της μεγάλης δημοτικότητας του. Το Αργεντίνικο τάνγκο έχει πολλά διαφορετικά στυλ, τα οποία αναπτύχθηκαν σε διάφορες εποχές αλλά και περιοχές του κόσμου. Με ρυ/aθμό να κυμαίνεται σε 2/4, ¾ αλλά και 4/4 , για ρυθμική ποικιλομορφία. 

  Ένα από τα βασικά στοιχεία του Αργεντίνικου τάνγκο είναι η αίσθηση της μουσικής και η μετάφραση αυτής μέσω του χορού με παρτενέρ, ενώ διατηρείται και από αυτόν που οδηγεί η σωστή καθοδήγηση, αλλά και από αυτόν που ακολουθεί η ευαισθησία στην καθοδήγηση και η καλή επικοινωνία μεταξύ των 2. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για το ξεκίνημα της εκμάθησης του χορού, καθώς το Αργεντίνικο τάνγκο στηρίζεται σε ένα τεράστιο κομμάτι στην ικανότητα του αυτοσχεδιασμού, αν και υπάρχει συγκεκριμένο βηματολόγιο και τυποποιημένα στοιχεία και τεχνικές. Αυτός που ακολουθεί, έχει σπανίως το βάρος και στα δύο πόδια ταυτόχρονα, για να μπορεί να ακολουθήσει εντολές ανά πάσα στιγμή. Και αυτός που δίνει τις εντολές και καθοδηγεί πρέπει να είναι σε θέση να αισθάνεται τη μουσική και να έχει βαθύτερη ενσυνείδηση και σύνδεση τόσο με τη μουσική, όσο και με το πρόσωπο που χορεύει, για να δίνει σωστές εντολές εγκαίρως και πάνω στον ρυθμό.   

  Χορεύεται σε αγκαλιά, η οποία μπορεί να είναι είτε πολύ ανοιχτή και να δημιουργείται πλαίσιο, και το ζευγάρι να συνδέεται και να κρατιέται μόνο με τους βραχίονες ή μέχρι τα μπράτσα, είτε να είναι πολύ κλειστή και το ζευγάρι να είναι πολύ κοντά.

  Μερικά από τα πιό δημοφιλή στυλ του χορού είναι: 

• Το Tango Nuevo: ανοιχτή λαβή/αγκαλιά, με το χέρι του καθοδηγητή να αγκαλιάζει μόνο την αριστερή πλευρά αυτού που ακολουθεί και με ανασηκώσεις στα πόδια.

• Milonguero: μια πιο απλή προσέγγιση του τάνγκο, που εστιάζει στα περπατητά βήματα, στο ρυθμό, και στην επικοινωνία μεταξύ των 2 παρτενέρ.

• Salon: κομψό, με χάρη, με περισσότερη ροή και επικοινωνία και με περισσότερη ποικιλία κινήσεων και φιγούρων συγκριτικά με τα υπόλοιπα στυλ. 

• Show tango, ή αλλιώς Tango Fantasia: H χορογραφημένη έκδοση του Αργεντίνικου τάνγκο συνήθως προορισμένη για σκηνικές παραστάσεις με προέλευση από τη δεκαετία του 1950. Έγινε δημοφιλής από τον Juan Carlos Copes, και έχει περισσότερη θεατρικότητα από τα υπόλοιπα στυλ. Εκτελείται σε ανοιχτή λαβή/αγκαλιά και συμπεριλαμβάνει στοιχεία από άλλους χορούς όπως μπαλέτο και σύγχρονο χορό, αλλά και από τα υπόλοιπα στυλ του Αργεντίνικου όπως το Salon, το Orillero και το Tango Nuevo. Αυτό το είδος Αργεντίνικου απαιτεί χώρο, και αντοχή!

• Orillero: έχοντας προέλευση από φτωχές περιοχές, αρχικά δεν ήταν αποδεκτό στις αίθουσες χορού. Παιχνιδιάρικο, απείθαρχο, χωρίς αναστολές, με πολύ εκφραστικές κινήσεις, που μπορεί και να θεωρηθεί επικίνδυνο καθώς πολλές φορές οι χορευτές συγκρούονται μεταξύ τους. Χαρακτηρίζεται από πολύ γρήγορες κινήσεις των ποδιών του καθοδηγητή ή και μικά πηδήματα.

• Canyengue: προερχόμενο από τη δεκαετία του 1920 και του ‘30, το canyengue είναι η πιο παλιά μορφή του Αργεντίνικου τάνγκο, και χαρακτηρίζεται από λαβή σε κλειστή αγκαλιά/στενή επαφή, σε σχήμα V. Οι χορευτές έχουν λυγισμένα τα γόνατά τους, και συχνά χρησιμοποιούνται υπερβολικές κινήσεις σώματος, με πολύ μικρά βήματα για να μπορέσουν να ακολουθήσουν τον γρήγορο κοφτό ρυθμό της μουσικής ο οποίος ήταν δημοφιλής τη συγκεκριμένη περίοδο. Η μουσική αυτής της περιόδου είχε ένα πιο γρήγορο ρυθμό προσδίδοντας κατ επέκταση στο χορό μια ρυθμική αίσθηση, παρόμοια με αυτή της σύγχρονης milonga. 

     

      Ορολογίες και συνήθεις φιγούρες του Αργεντίνικου τάνγκο

• Ocho: Φιγούρα στην οποία ο ακόλουθος του ζευγαριού περπατά και περιστρέφεται γύρω από τον καθοδηγητή, σχεδιάζοντας ένα 8 στο πάτωμα με τα πόδια της.

• Gyro: Φιγούρα στην οποία ο καθοδηγητής περιστρέφεται γύρω από τον άξονα του, ενώ ο ακόλουθος περπατά γύρω του.

• Ocho cortado: Είναι ένα ocho, το οποίο διακόπτεται στη μισή διαδρομή και έτσι ο ακόλουθος σχηματίζει μόνο το μισό οκταράκι. Σύμφωνα με την ιστορία γύρω από τη φιγούρα, ένας milonguero ( χορευτής του milonguero tango) εφηύρε τη φιγούρα από ανάγκη για να τον εξυπηρετεί στον χορό του. Αφού είχε αρχίσει να οδηγεί τη φιγούρα του ocho καθώς χόρευε, συνειδητοποίησε πως δεν είχε αρκετό χώρο για να την τελειώσει, κι έτσι διέκοψε την κίνηση. Καθώς δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί τις συνωστισμένες πίστες, είναι αγαπημένη (και χαρακτηριστική) φιγούρα του tango milonguero και χρησιμοποιείται πολύ συχνά έξω σε χορευτικές βραδιές. 

• Volcada: Μία φιγούρα κατά την οποία ο ακόλουθος βρίσκεται εντελώς έξω από τον άξονα και γέρνει/στηρίζεται πλήρως πάνω στον καθοδηγητή, έτσι απαιτεί σταθερότητα και δυνατό κορμό. Κατ Επέκταση αυτή τη φιγούρα επιτρέπει στο ελεύθερο πόδι να τυλιχτεί όμορφα γύρω από το άλλο πόδι στο οποίο στηρίζεται.

 

Το αργεντίνικο τάνγκο όπως και να έχει είναι μια υπέροχη εμπειρία που βάζει σε λειτουργία κορμί και μυαλό και σας περιμένει να την ανακαλύψετε!