Όπως κάθε δικτάτορας, έτσι και ο διαβόητος Φρανθίσκο Φράνκο κατά τη διάρκεια των 36 ετών που διήρκεσε το καθεστώς του, κατάφερε να συγκεντρώσει σημαντικά πλούτη. Οι φήμες για την κρυφή περιουσία του «Χενεραλίσιμο» δεν σταμάτησαν ποτέ να κυκλοφορούν αλλά μέχρι πρότινος δεν είχε καταστεί δυνατό να προσδιοριστεί το ύψος της. Σήμερα, ωστόσο, δύο μήνες πριν από τη συμπλήρωση 40 χρόνων από το θάνατο του ισπανού δικτάτορα, φαίνεται πως ήρθε η ώρα να μάθουν την αλήθεια οι Ισπανοί, χάρη στο τελευταίο πόνημα του Άνχελ Βίνιας, ενός από τους πιο σημαντικούς ιστορικούς του φρανκισμού.
To βιβλίο του «La otra cara del Caudillo» (Το άλλο πρόσωπο του Καουντίγιο) το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει στην Ισπανία στα τέλη του μήνα αποκαλύπτει άγνωστα έως σήμερα στοιχεία αναφορικά με την προέλευση της περιουσίας του Φράνκο, αποδομώντας ταυτόχρονα το μύθο του στρατιωτικού ο οποίος ήταν εξ ολοκλήρου αφοσιωμένος στην πατρίδα του και υπεράνω χρημάτων.
Το 1940, για παράδειγμα, μερικούς μήνες μετά το τέλους του Ισπανικού Εμφυλίου, σε έναν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς του Φράνκο κατατέθηκαν 7,5 εκ. πεσέτες, ποσό που σήμερα ισούται με περίπου 80 εκ. ευρώ. Μεγαλύτερη, όμως, έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι ο ισπανός δικτάτορας συγκέντρωσε όλα αυτά τα εκατομμύρια εμπορευόμενος 600 τόνους κόκκων καφέ που δώρισε στην Ισπανία ο τότε δικτάτορας της Βραζιλίας Γκετούλιο Βάργκας. Σύμφωνα με έγγραφο που φυλάσσεται στα αρχεία του Παλάθιο Ρεάλ στη Μαδρίτη, ο βραζιλιάνικος καφές απέφερε στα κρατικά ταμεία 7,5 εκ. πεσέτες, τόσα όσα κατατέθηκαν σε λογαριασμό του Φράνκο στις 31 Αυγούστου του 1940.
Μελανό σημείο, όσον αφορά τα οικονομικά του ισπανού δικτάτορα, αποτελεί και το γεγονός ότι κάθε μήνα λάβανε «δωρεά» ύψους 10.000 πεσετών από την κρατική εταιρεία τηλεπικοινωνιών της Ισπανίας – Compañía Telefónica Nacional –η οποία εκείνη την περίοδο ελεγχόταν από την αμερικανική ΙΤΤ. Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της ισπανικής El Pais, το 1940 ο Φράνκο λάμβανε ως επικεφαλής του κράτους το ποσό των 50.000 πεσετών.
